Het VBO speelt een hoofdrol in de tweejaarlijkse onderhandelingen met de vakbonden over een sociaal akkoord voor de hele privésector in België, de zogenaamde interprofessionele onderhandelingen. Vandaag de dag is er nood aan een nieuw economisch en sociaal model dat antwoorden aanreikt binnen de wereld in volle verandering. Om oplossingen te vinden voor deze nieuwe uitdaging creëerden de werkgevers het Interprofessioneel Werkgeversoverleg (IWO).
De top van de werkgevers- en vakorganisaties voeren in de schoot van de zogenaamde ‘Groep van 10’ – voorgezeten door de voorzitter van het federale VBO – de tweejaarlijkse onderhandelingen met de vakbonden over een sociaal akkoord voor de hele privésector in België.
Op nationaal vlak onderhandelen vakbonden en werkgeversorganisaties binnen de zgn. Groep van 10. Daarin zetelen 5 werkgeversvertegenwoordigers (2 VBO – Verbond van Belgische Ondernemingen, 1 Unizo – Unie van Zelfstandige Ondernemers, 1 UCM – Union des Classes Moyennes, en 1 Boerenbond) en 5 afgevaardigden van de vakbonden (2 ACV, 2 ABVV en 1 liberale vakbond). België zou België niet zijn mocht deze Groep van 10 de facto niet uit 11 personen bestaan. Inderdaad, de voorzitter van het VBO, die een bedrijfsleider is en voor een periode van drie jaar VBO-voorzitter is, zit traditioneel de Groep van 10 voor en probeert vanuit die functie het overleg in goede banen te leiden. Omdat de afspraken die in deze Groep van 10 gemaakt worden betrekking hebben op alle werknemers en werkgevers van ons land en dus bedrijfstak-overschrijdend zijn, spreekt men in het jargon van interprofessioneel overleg. Dit overleg heeft betrekking op ongeveer 2,8 miljoen werknemers die in de privésector in ruim 216.898 vennootschappen en ondernemingen tewerkgesteld zijn. Sinds een paar jaar worden op dit niveau ook afspraken gemaakt over de evolutie van de sociale uitkeringen van ruim 3 miljoen uitkeringstrekkers.
Naar het model van de institutionele structuur van België bestaan er, naast het federale VBO, vier gewestelijke werkgeversorganisaties: Voka, UWE, BECI en AAV. Elke organisatie treedt autonoom op voor de bevoegdheden die aan de federale, respectievelijk gewestelijke overheid werden toegekend. Voor de gemengde bevoegdheden en voor belangrijke dossiers streven de organisaties ernaar hun krachten te bundelen, zoals in het recent opgerichte platform ‘Interprofessioneel Werkgeversoverleg’.
Interprofessioneel Werkgeversoverleg
Binnen de huidige maatschappelijke en economische constellatie moet de bedrijfswereld zich grondig transformeren om te overleven. Ook de overheid heeft het almaar moeilijker om oplossingen te vinden voor nieuwe prangende uitdagingen, … Vandaar het belang van een nieuw economisch en sociaal model dat antwoorden aanreikt binnen die wereld in volle verandering waarin we niet zonder elkaar kunnen. Bedrijven, gezinnen, werknemers en overheid moeten zich herbronnen over hun rol, mogelijkheden en wensen in die samenleving. De sociale partners spelen hierbij duidelijk een voortrekkersrol. Want een vernieuwd model van sociaal overleg is een van de belangrijke bouwstenen om dat nieuw maatschappelijk perspectief te creëren. Om de noodzakelijke voedingsbodem te bieden voor een betere competitiviteit, werkzaamheid en welvaartsverdeling.
Die maatschappelijke dynamiek en daarmee samengaand de nood aan zo’n nieuw model worden nog versterkt door politieke realiteit, en in het bijzonder de impact van de 6de staatshervorming. Bevoegdheden, zoals doelgroepkortingen, betaald educatief verlof en activering van werkzoekenden, worden bijkomend geregionaliseerd terwijl de sociale zekerheid, het arbeidsrecht, de organisatie van het sociaal overleg en loonvorming federale materie blijven.
Om aan deze nieuwe uitdagingen te beantwoorden, creëerden we samen met de regionale en federale werkgeverskoepels (BECI, Boerenbond/FWA, UCM, UNISOC, UNIZO, UWE, VBO en Voka) het Interprofessioneel Werkgeversoverleg (IWO).
Zo willen de werkgevers het verschil maken op drie punten.
- In eerste instantie streven we naar een eenduidige en geïntegreerde werkgeversvisie over alle beleidsniveaus heen. Dat zal bijdragen tot een context waarbinnen we zo efficiënt en doeltreffend mogelijk kunnen ondernemen. En we vermijden tegelijk dat de combinatie van de resultaten van het regionale en federale overleg meer kost dan nodig.
- Daarnaast benadrukken de werkgeverskoepels dat onderlinge coördinatie op basis van wederkerigheid en gelijkwaardigheid, en dat in nauw overleg met de sectororganisaties, een voorwaarde is om een gemeenschappelijke werkgeversvisie te realiseren. Met respect voor de bestaande bevoegdheidsverdelingen.
- Ten slotte zal dit nieuwe IWO het sociaal overleg faciliteren, zowel in het belang van de respectieve politieke overheden als van de andere sociale partners.
