Op 24 januari 2024 publiceerde de Europese Commissie een voorstel voor een richtlijn tot wijziging van de richtlijn van 20091 inzake Europese ondernemingsraden (EOR’s), in antwoord op de resolutie van het Europees Parlement die op 2 februari 2023 is aangenomen.
Tijdens de voorafgaande raadpleging van de Europese sociale partners in 2023 had BusinessEurope aan het Europees Verbond van Vakverenigingen voorgesteld om daarover onderhandelingen te openen, maar de vakbond had dat aanbod afgeslagen.
Ondernemingen zien EOR’s als een instrument voor dialoog met toegevoegde waarde voor het versterken van de sociale dialoog, de sociale vrede en het inzicht in de bedrijfsstrategie en -cultuur. Veel Belgische ondernemingen hebben meer dan 30 jaar geleden zo’n EOR opgericht en vinden dat die goed werkt (geen gerechtelijke geschillen) en dat, in geval van moeilijkheden, oplossingen moeten worden gevonden via de sociale dialoog binnen de onderneming.
Het dossier ligt op dit moment op tafel bij de Europese instellingen. De commissie Werkgelegenheid van het Europees Parlement zal begin april stemmen over haar amendementen, terwijl het Belgische voorzitterschap hoopt om al tegen juni 2024 tot een gemeenschappelijk standpunt van de Raad te komen.
Werkgeversorganisaties staan bijzonder kritisch tegenover de voorgestelde wijzigingen, omdat die, onder het mom van een betere werking van EOR’s, de aanpassing van bedrijven aan de huidige en toekomstige uitdagingen eerder zullen vertragen, terwijl ze de werkingskosten van EOR’s verhogen en gerechtelijke betwistingen stimuleren. De werkgeversorganisaties van de 27 lidstaten steunen daarom het standpunt van BusinessEurope dat gebaseerd is op de volgende principes:
➢ Behoud de huidige definitie van transnationaal karakter. Een verruiming van die definitie zou leiden tot een overlapping van de bevoegdheden van de EOR’s en de nationale werknemersvertegenwoordigingsorganen.
➢ Behoud de informatie- en raadplegingsrol van EOR’s en zet de deur niet open voor transformatie in een medebeslissingsorgaan.
➢ Waarborg dat bedrijven snel beslissingen kunnen nemen om transnationale projecten te ontwikkelen en uit te voeren, en vertraag de besluitvorming niet.
➢ Sta ondernemingen en sociale partners toe om bestaande overeenkomsten tot oprichting van een EOR te handhaven en respecteer de aanpassings- of heronderhandelingsclausules die al in overeenkomsten tot oprichting van een EOR zijn opgenomen.
➢ Zorg ervoor dat de aangenomen bepalingen geen extra kosten voor bedrijven met zich meebrengen, met name in termen van expertises of geschillen.
➢ Vermijd de invoering van sanctiemechanismen, in de vorm van rechterlijke bevelen of geldboetes, die veel verder gaan dan de Europese bevoegdheid en die niet geschikt zijn om het vermeende slecht functioneren van EOR’s te verhelpen.
➢ Geef in het algemeen de sociale partners op bedrijfsniveau de autonomie om in hun overeenkomsten de clausules op te nemen die het best bij hun situatie/werking passen.
Door de operationele autonomie van EOR’s te beperken, dreigt deze herziening de oprichting van nieuwe EOR’s te ontmoedigen, de filosofie van die overlegfora ingrijpend te veranderen en zelfs investeringen binnen de EU te ontmoedigen. We moeten vermijden dat we tot een tekst komen die tot gevolg zou hebben dat de noodzakelijke aanpassingen van bedrijven aan de klimaat- en mondiale uitdagingen worden uitgesteld, of die oplossingen op basis van sociale dialoog zou ontmoedigen.
- 1. Richtlijn 2009/38 heeft tot doel het recht op informatie en raadpleging van werknemersvertegenwoordigers door het hoofdbestuur over transnationale kwesties te waarborgen voor ondernemingen met ten minste 1.000 werknemers of ondernemingsgroepen met een communautaire dimensie die actief zijn in meer dan één EU-land en 150 werknemers hebben in ten minste twee daarvan ↩︎
Lees meer artikels over:
