In die omstandigheden vindt het VBO de nationale manifestatie van de vakbonden van maandag 20 juni dan ook totaal onverantwoord. Hun vraag om de loonnormwet af te schaffen en zo de loonkosten van de bedrijven te laten exploderen is onaanvaardbaar. Het duwt immers onze bedrijven – die nu al geconfronteerd worden met grote moeilijkheden en hun investeringen en aanwervingen uitstellen – verder de afgrond in. Finaal werken de eisen van de vakbonden jobverlies, delokalisaties en herstructureringen in de hand.

Tijdens de voorstelling van de halfjaarlijkse economische vooruitzichten van de Nationale Bank enkele dagen geleden waren de waarschuwingen niet mis te verstaan. “De schok van de hoge energieprijzen wordt in België vooral opgevangen door de bedrijven en zorgt voor competitiviteitsverlies”, benadrukt de Nationale Bank. Daarnaast werd nog maar eens bevestigd dat - in tegenstelling tot in onze buurlanden - de koopkracht van de gezinnen goed beschermd wordt door de automatische indexering van de lonen en uitkeringen.

Volgens de jongste voorspellingen van de Nationale Bank zou de automatische loonindexering de lonen in 2022 en 2023 met respectievelijk 5,4% en 5,5% opdrijven. Een totale loonkostenstijging van meer dan 11% in België dus. Dat is bijna 5% meer dan wat in onze drie buurlanden wordt verwacht, waardoor onze absolute loonhandicap opnieuw zou oplopen richting 16%.

Hoewel de automatische loonindexering er dus op korte termijn voor zorgt dat de koopkracht in België veel beter gevrijwaard blijft dan in de buurlanden (+2,0% voor de periode 2022-2024) en het beschikbaar gezinsinkomen in reële termen zelfs blijft stijgen (+4,5% voor de periode 2022-2024), dreigen de gevolgen voor Belgische bedrijven daarentegen desastreus te zijn.

Belgische bedrijven zien hun concurrentievermogen immers in sneltreinvaart achteruitgaan door de hogere energieprijzen, de duurdere inputs en nu ook de hogere lonen. Daardoor worden ze gedwongen om hun prijzen veel forser op te trekken dan de buurlanden om enigszins rendabel te blijven, en dreigen zo dus bij elke heronderhandeling van contracten marktaandelen en groei te verliezen. Op middellange termijn zullen de gevolgen van de huidige ontsporing dan ook pijnlijk duidelijk worden: minder marktaandelen en dus minder (buitenlandse) investeringen, meer delokalisaties en finaal minder jobs (eerst in de exportgerichte industrie, maar ook in andere sectoren).

Zoals Pieter Timmermans, CEO van het VBO, maandag zei over de vakbondsacties: “Mooi voorbeeld van struisvogelbeleid. Verschillende onafhankelijke instanties hebben meermaals bevestigd dat de koopkracht van de gezinnen via de automatische loonindexering gevrijwaard blijft en de bedrijven de gevolgen van de belangrijkste externe economische schok sinds decennia opvangen. Toch blijven sommige partijen en vakbonden de waarheid verdraaien en duwen ze bedrijven verder de dieperik in. Dat is in het verleden ook al gebeurd en we kennen de gevolgen: bedrijven gaan failliet, er komen herstructureringen, bedrijven gaan weg uit ons land en mensen verliezen hun job. Daarom onze oproep: steek nu voor één keer niet de kop in het zand en start een overleg over een tripartiet akkoord om de gevolgen van die schok te spreiden over de overheid, de burgers en de bedrijven.”